Eit Osterøy føri tie minne..
Å kasta femøringen med elgen som pryd
På streken i Lonevåg, til alles glede og fryd
Ikkje rikdom det gav, men ei glede så sann
Noko meir enn penga i hovud, og hjarta ein vann
Eit kast, ein sving, og som mynten i lufta så fri,
Sola skin på elgen, som ein kan spegla seg i.
På streken den landar, eit sus gjennom bygda går,
Det er ikkje gullet, men den spontane gleda som rår.
Om dagen då femøringen lærte oss å tapa og vinna med smått
Det er lukka ein kjenner, akkurat nok til ein barnetimepåse har fått..
(c) KULE KURT POESI: – 70 talls skillingsboller. . retro poesi
Riksjournalen våger, der ingen andre tør.
Vi tar opp den klamme kluten. Har du en sak i mimme, vennligst del den med Riksjournalens lesere.
Kontakt@riksjournalen.no